Πειθαρχικές διώξεις φοιτητών ακτιβιστών στις ΗΠΑ, ή... όταν η NSA αναλαμβάνει καθήκοντα στα πανεπιστήμια.

Ολοένα και πιο αντιδραστικός γίνεται ο κλοιός που σχηματίζεται γύρω από το δικαίωμα των λαών να αγωνίζονται και να εκφράζουν ελεύθερα τη σκέψη τους. Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της τάσης - που στον έναν ή τον άλλο βαθμό έχει αρχίσει να γίνεται πραγματικότητα - αποτελεί και η περίπτωση πειθαρχικών διώξεων που ασκούνται εναντίον φοιτητών στο Πανεπιστήμιο του Ίρβιν στην Καλιφόρνια. Διώξεις που αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη σημασία αν κανείς λάβει υπόψιν του τη σημειολογία των καταστάσεων μέσα στις οποίες ασκούνται καθώς και παλιούς γνώριμους που πρωταγωνιστούν σε αυτές.

Η Lisa Lei και ο Jordan Brocious είναι οι φοιτητές που διώκονται από το... "Γραφείο Φοιτητικής Συμπεριφοράς" του συγκεκριμένου πανεπιστημίου. Ιδρύματος του οποίου πρόεδρος τυγχάνει (;) να είναι μια παλιά γνώριμος, η Τζάνετ Ναπολιτάνο, πρώην επικεφαλής της "Εθνικής Ασφάλειας" των ΗΠΑ την περίοδο 2009-2013 (κατά τη διάρκεια της θητείας της 1,5 εκατομμύριο Αμερικανοί "χωρίς χαρτιά" απελάθηκαν από τις ΗΠΑ).

Αφορμή για τις διώξεις αποτέλεσε η "ανησυχία" που εξέφρασαν οι δύο φοιτητές για τον διορισμό της Ναπολιτάνο στην προεδρία του Ιδρύματος. Αιτία, η δράση που ανέπτυσσαν οι δύο φοιτητές στηρίζοντας τους εργαζόμενους του Πανεπιστημίου και όχι μόνο. Άλλωστε η πρώτη εργάζεται σαν υπάλληλος του πανεπιστημίου για να τα φέρνει βόλτα (θυμίζει αρκετά τα περί "ανταποδοτικής εργασίας" που ετοιμάζεται στα ελληνικά πανεπιστήμια) και ο δεύτερος είναι μέλος του συνδικάτου "Ενωμένοι Αυτοκινητιστές Εργάτες".

Σε συνεδρίαση του "Συμβουλίου του Ιδρύματος" στις 28 Οκτώβρη του 2013 λοιπόν, η οποία διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών, φοιτητές προσπάθησαν να παραστούν και βρέθηκαν αντιμέτωποι με την αστυνομική βία και καταστολή. Στις 5 Φλεβάρη, οι κατηγορίες με βάση τις οποίες οι φοιτητές καλούνται να περάσουν πειθαρχικό τους γνωστοποιήθηκαν. Εντύπωση προκαλεί η επανειλημμένη αναφορά στην "αδυναμία συμμόρφωσης" των φοιτητών στους κανόνες του ιδρύματος. Υποστήριξη στην απεργία των εργαζομένων στο ιατρικό κέντρο του πανεπιστημίου στις 30 Οκτώβρη, συμμετοχή στην απεργία των εργαζόμενων στο πανεπιστήμιο φοιτητών και "σωματική βία ήταν τα "εγκλήματά τους". Δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις λοιπόν...

Η αστική δημοκρατία λοιπόν σε όλο της το μεγαλείο. Τα εκατομμύρια των φτωχών, των πεινασμένων και των απόκληρων δεν μπορούν να υπάρξουν και σε διαφορετικά πλαίσια άλλωστε. Η όξυνση της επιτήρησης, των παρακολουθήσεων και της καταστολής έρχεται ως φυσικό επακόλουθο. Δεν χρειάζονται νεολογισμοί και "εφευρέσεις" όρων για να περιγραφεί όλο αυτό. Έχει όνομα και είναι γνωστό σε όλους. Λέγεται αστική δημοκρατία, αρκεί βέβαια να μην ξεχνάει κανείς πως σε μια ταξική κοινωνία υπάρχει δημοκρατία μονάχα για την τάξη που βρίσκεται στην εξουσία, κανείς δεν υποσχέθηκε τίποτα για τις υπόλοιπες...