Ο χάρτης της ακροδεξιάς στην Ευρώπη

Η πιο σημαντική πτυχή των εξελίξεων των τελευταίων μηνών στην Ουκρανία - θα έπρεπε ίσως να - είναι η άνοδος των νεοναζιστών. Άνοδος που προφανώς δεν ξεκίνησε με τις διαδηλώσεις των τελευταίων μηνών αλλά σίγουρα ο τρόπος με τον οποίον ήρθε στην επιφάνεια κατά τη διάρκειά τους κάνει ακόμα πιο εμφατική την πορεία ενός ευρύτερου φαινομένου που κάθε άλλο παρά "Ουκρανική ιδιαιτερότητα" είναι.

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα στην χώρα μας τον περασμένο Σεπτέμβρη, περιστατικά ανάλογα με αυτά που εκτυλίχθηκαν στον "Χυτήριο" σε χώρες όπως η Γαλλία (κατά τα άλλα θεωρούμενη ως "λίκνο του φιλελευθερισμού"), το ρατσιστικό μένος εναντίον των Εβραίων και των Ρομά στο πρόσωπο του Γιόμπικ στην Ουγγαρία (η ρατσιστική αντιμετώπιση των Ρομά, ως σύγχρονων "υπανθρώπων", δεν περιορίζεται μόνο στην Ουγγαρία άλλωστε αλλά έχει ευρύτερες διαστάσεις σε πολλές χώρες της ανατολικής Ευρώπης), οι επιθέσεις του εγκληματία Μπρέιβικ στη Νορβηγία μερικά χρόνια πριν, η περίπτωση των "φόνων Ντονέρ" στη Γερμανία, αν μη τι άλλο φανερώνουν πως η ανησυχητική άνοδος της "μαύρης διεθνούς" τείνει να αποκτήσει διαστάσεις πανευρωπαϊκού φαινομένου.

Ο παραπάνω χάρτης, που δημοσιεύτηκε στην αγγλική έκδοση της Monde Diplomatique δείχνει με αρκετά παραστατικό τρόπο την έκταση αλλά και την δικτύωση του φαινομένου. Σίγουρα η "δυναμική" του φαινομένου δεν μπορεί να αποδοθεί επαρκώς με έναν χάρτη που απεικονίζει τα ποσοστά της ακροδεξιάς σε εκλογικές αναμετρήσεις. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που οι νεοφασιστικές και νεοναζιστικές εκδοχές της τείνουν όχι μόνο να πολλαπλασιάζονται αλλά και να αναβαθμίζουν την δυνατότητά τους να κινητοποιούν κόσμο τόσο σε έκταση όσο και σε ένταση. Η περίπτωση άλλωστε της Ουκρανίας ακριβώς για αυτό το λόγο γίνεται και πιο αντιπροσωπευτική του κινδύνου.

Οι σύγχρονες λεγεώνες των ξένων που έχουν χρησιμοποιηθεί από τον ιμπεριαλισμό σε μια σειρά περιφερειακών συγκρούσεων τις τελευταίες δεκαετίες από τη Γιουγκοσλαβία και την Τσετσενία (όπου και έδρασε και ο Alexander Muzychko, στέλεχος του νεοναζιστικού Ουκρανικού "Δεξιού Τομέα" που πρωταγωνιστεί σε βίντεο που έκανε τον γύρο του διαδικτύου1) μέχρι τη Συρία και τη Βενεζουέλα φαίνεται πως επιστρατεύονται και στην μεταφορά του πολέμου ενάντια στον "εσωτερικό εχθρό".

Η τελευταία μάλιστα αποτελεί μια πτυχή που φανερώνει την σύνδεση της δράσης νεοναζισμού και ιμπεριαλισμού. Η σημασία της μάλιστα ίσως να έχει υποτιμηθεί. Κι αυτό γιατί πέρα από την αγαστή συνεργασία και χρησιμοποίηση του νεοναζισμού από τους, κατά τα άλλα "ατσαλάκωτους", πολιτικούς υπαλλήλους του ιμπεριαλισμού διεθνώς φανερώνει ίσως κάτι περισσότερο. Την στρατιωτικοποίηση της αντιπαράθεσης και στο επίπεδο της ταξικής πάλης που διεξάγεται στο εσωτερικό των Ευρωπαϊκών Κοινωνικών σχηματισμών.