Η αναγέννηση του Ριζοσπαστικού Εθνικισμού: Καλώς Ήλθατε στη δεκαετία του 1930

(από το http://news.infoshop.org, στη διεύθυνση http://news.infoshop.org/article.php?story=20121115230330707)

Παρά τις όποιες ανεπάρκειες και αυταπάτες του συγγραφέα του κειμένου - που είναι ανώνυμος - νομίζω πως φωτίζει μια πλευρά του ευρωπαϊκού νεοναζισμού για την οποία μέχρι τώρα γνωρίζουμε ελάχιστα και θα μπορούσε να αποτελέσει αφορμή για την παραπέρα μελέτη της ανάπτυξης του Πολωνικού νεοναζισμού - και όχι μόνο. Μια μελέτη που θα μας εξοπλίσει κι εμάς καλύτερα και στην πάλη μας ενάντια στον δικό μας νεοναζισμό της Χρυσής Αυγής, αλλά και στην συνειδητοποίηση της διεθνικότητας των καθηκόντων του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος και των κοινών προκλήσεων και κινδύνων που αυτό αντιμετωπίζει σε μια σειρά από ευρωπαϊκές χώρες.

Η Αναγέννηση του Ριζοσπαστικού Εθνικισμού: Καλώς ήλθατε στη δεκαετία του 1930

Βαρσοβία - Οι μέρες που ακολούθησαν τις εθνικιστικές ταραχές της 11ης Νοέμβρη του 2012 έχουν υπάρξει μια περίοδος σοβαρής ενδοσκόπησης για αυτούς από εμάς στην Πολωνία αλλά και τους φίλους μας ανά τον κόσμο που παρακολουθούν. Έχουμε βρεθεί σε μια νέα πραγματικότητα, όχι υπό μία θεωρητική ή υπερβολική έννοια, αλλά σε μια υλικότατη πραγματικότητα φασιστικής τρομοκρατίας στους δρόμους των πόλεών μας, η οποία κλιμακώνεται εκθετικά. Με πυρπολημένα διαμερίσματα, νοσηλευόμενους αντιφασίστες, δολοφόνους, μαζικές εθνικιστικές πορείες στις πόλεις μας, και τώρα με τον σχηματισμό εθνικιστικών πολιτοφυλακών και ένα κάλεσμα για την ανατροπή της δημοκρατίας (republic στο πρωτότυπο), αναρωτιόμαστε, όπως και οι παππούδες μας 80 χρόνια πριν, "πως μπορεί να συμβαίνει αυτό στους καιρούς μας";

Ιστορικό Πλαίσιο

από www.indymedia.org

Η πτώση της "κομμουνιστικής" δικτατορία τη δεκαετία του 1990 δημιούργησε πρόσφορο έδαφος για νέες, ανερχόμενες πολιτικές ιδεολογίες στα πρώην - πλέον - μονοκομματικά κράτη. Εκεί όπου η ιστορία παρουσιαζόταν μέσα από το πρίσμα της σταλινικής προπαγάνδας, ο πόλεμος εναντίον της ιστορικής αλήθειας επέστρεψε, και οι εθνικιστές έχουν κάνει οτιδήποτε περνάει από το χέρι τους έτσι ώστε να επανατοποθετήσουν την ιστορία με τρόπο επωφελή για αυτούς. Σήμερα είναι φανερή η τάση σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της "ξεχασμένης Ευρώπης". Στην Δρέσδη, οι εθνικιστές οργανώνουν πορείες στην μνήμη των θυμάτων των συμμαχικών βομβαρδισμών. Στην Ουγγαρία, οι προπολεμικοί εθνικιστές (και συνεργάτες των Ναζί) δοξάζονται ως οι "αληθινοί υπερασπιστές της ελευθερίας". Στην Ουκρανία, ανεγείρονται μνημεία για την τρομοκρατική οργάνωση UPA και στους ηγέτες της απονέμεται ο τίτλος του "εθνικού ήρωα". Ζούμε σε εξαιρετικά αβέβαιους καιρούς και η ασπρόμαυρη αφήγηση που προσφέρεται από τους εθνικιστές βρίσκει απήχηση σε μια γενιά που υποφέρει στην πραγματικότητα της σύγχρονης οικονομίας.

Στην Πολωνία οι εθνικιστές έχουν αφιερώσει τα τελευταία 20 χρόνια στην διαχείριση ποδοσφαιρικών συνδέσμων οπαδών, σε μια προσπάθεια να παίξουν ρόλο στην διαμόρφωση της κουλτούρας και της ταυτότητας της εργατικής τάξης. Είναι μια τακτική που έχει υιοθετηθεί σε όλη την Ευρωπαϊκή επικράτεια και το ντοκιμαντέρ του BBC που κατήγγειλε την φασιστική βία στο Ουκρανικό και Πολωνικό ποδόσφαιρο σόκαρε όσους - ζώντας εκτός της περιοχής - σχεδίαζαν ένα ταξίδι αναψυχής για το EURO 2012. Όμως, η εθνικιστική κουλτούρα και ιδέες δεν συναντιόνται πλέον μόνο στην περίμετρο των ποδοσφαιρικών γηπέδων, διεισδύουν όλο και περισσότερο στην καθημερινότητα, στα mainstream ΜΜΕ, στα εκκλησιαστικά κηρύγματα, ακόμα και στα campus των πανεπιστημίων.

Οι ριζοσπάστες εθνικιστές εγκατέλειψαν την στρατιωτική περιβολή και την πολιτική των ποδοσφαιρικών συλλόγων, για κοστούμια και γραβάτες και την σύναψη πολιτικών συμμαχιών. Εγκαθιδρύοντας συμμαχίες με όλο το φάσμα της δεξιάς, περιλαμβανομένων και των μεγαλύτερων εκδοτικών συγκροτημάτων, έφτασαν από την 11η Νοέμβρη από τους 300 ναζί-skinhead του 2009 στους 20.000 "πατριώτες" του 2012, έτοιμους να "ανατρέψουν το σύστημα". Δεν μιλάμε όμως μόνο για προπαγάνδα και πορείες, ερχόμαστε επίσης αντιμέτωποι με μια νέα εποχή οργανωμένης και συντονισμένης βίας που όμοιά της δεν έχει παρατηρηθεί εδώ και χρόνια. Η στρατηγική τους κινείται σε δύο άξονες, να αποκαθάρουν την δημόσια εικόνα των ακραίων τους πολιτικών πρακτικών (υιοθετώντας την αφήγηση των αιωνίων θυμάτων, αληθινών πατριωτών καταδικασμένων από ένα καταπιεστικό σύστημα), ενώ συγχρόνως, δημιουργούν μια κουλτούρα βίας ακριβώς κάτω από το εξωτερικό περίβλημα των οργανώσεών τους. Αυτή η στρατηγική έφθασε στο απόγειό της στις 11 Νοέμβρη.

Παρακολουθούσαμε με φρίκη συμμορίες εθνικιστών να τρομοκρατούν τις πολωνικές πόλεις, και οι συμπλοκές στους δρόμους που συνόδευαν την κύρια πορεία απλά να παραγνωρίζονται από τους εθνικιστές και τους συνωμοσιολόγους συμπαθούντες τους σαν "γεγονότα που προκλήθηκαν από αστυνομικούς με πολιτικά". Τα παντελώς ανίκανα πολωνικά ΜΜΕ άρχισαν να αναπαράγουν τους ισχυρισμούς του ONR(1), εναρμονιζόμενα με την μακρά, αξιολύπητη ιστορία της "Εθνικής θυματοποίησης" που τώρα εμφανίζεται ως ο κύριος μύθος της 11ης Νοέμβρη. Το παραμύθι της περασμένης χρονιάς πως δήθεν "αλλοδαποί αντιφασίστες έρχονται να καταπολεμήσουν Πολωνούς πατριώτες και να καταστρέψουν την Βαρσοβία" έχει αντικατασταθεί με μια νέα παρανοϊκή θεωρία για "αστυνομικούς με πολιτικά και μάσκες του σκι που προκαλούν ταραχές στη Βαρσοβία". Η πραγματικότητα πρέπει να αναγνωριστεί από την μάζα της κοινωνίας, η Πολωνική εθνικιστική βία είναι ένα μαχαίρι που μπήγεται στα σωθικά της και οι Πολωνοί αντιφασίστες, οι μετανάστες και οι LGBT την νιώθουν καθημερινά από πρώτο χέρι.

Μια μικρή περίληψη της συντονισμένης εθνικιστικής βίας κατά το 2012.

Αυτό το κύμα βίας δεν ανακύπτει απλά τον τελευταίο καιρό, τον τελευταίο χρόνο έχουμε δει έναν φόνο και δεκάδες αν όχι εκατοντάδες επιθέσεις σε όλη τη χώρα. Το βράδυ του Πάσχα στο Μπιάλιστοκ: μια συμμορία εθνικιστών ουρλιάζοντας πως "θα καθαρίσουν την πόλη από αριστεριστές και αδερφές" δολοφόνησαν έναν μαθητή-φοιτητή και μαχαίρωσαν αρκετούς άλλους. Βαδίζοντας αγέρωχα στους δρόμους για ώρες, η αστυνομία δεν κατάφερε να παρέμβει. Στο Πόζναν, ένα παιδικό φεστιβάλ τέχνης που φιλοξενούνταν από την κατάληψη Rozbrat δέχθηκε επίθεση από ομάδες ανδρών με πέτρες. Το Opole, ένα μικρό Κουρδικό εστιατόριο, δέχεται επίθεση από φονιάδες με ρόπαλα και μαχαίρια, η αστυνομία αγνοεί επανειλημμένα παράπονα από εργαζόμενους για απειλές εθνικιστών. Στην Πίλα, δύο νέοι δέχονται επίθεση και χτυπιούνται γιατί κολλούσαν αφίσες για μια punk συναυλία από πέντε άντρες που τους αποκάλεσαν βρωμοαδερφές. Στην Βαρσοβία, επανειλημμένες επιθέσεις ακολουθούν εργατικές διαδηλώσεις αλληλεγγύης σε ντόπιους ακτιβιστές της εργασίας. Επιθέσεις στο φιλικό προς τους LGBT μπαρ "Brave New World" κατά την διάρκεια εθνικιστικών πορειών. Απειλές εναντίον ακτιβιστών της αριστεράς μετά από δημόσιες διαδηλώσεις. Στο Λουμπλίν, μια επίθεση στο πολιτιστικό κέντρο "κολεκτίβα Tektura" και εβδομάδες αργότερα σε πορεία για την απελευθέρωση του Θιβέτ στην κεντρική πλατεία της πόλης. Στο Σοπότ, ένας νέος άντρας δέχθηκε επίθεση ενώ περίμενε το τραίνο της επιστροφής επειδή "φορούσε χρωματιστό παντελόνι" καταλογίζοντάς του ότι είναι αδερφή. Στο Βρότσλαβ, επιθέσεις στην πορεία ισότητας από εθνικιστές της "πορείας των Balaclavas", στο κέντρο της αναρχικής κοινότητας CRK, στην τοπική συναγωγή κλπ. Ένας Κουβανο-Πολωνός ποδοσφαιριστής δέχεται απειλές και η μοτοσυκλέτα του βανδαλίζεται με τις λέξεις "λευκή δύναμη" και "ΚΚΚ". Επιθέσεις σε κοιμητήρια, συναγωγές, σύμβολα της πολυπολιτισμικότητας, καφέ, κοινωνικά κέντρα, καταλήψεις και η λίστα συνεχίζεται, όλα τους τελευταίους 11 μήνες σε πόλεις σε όλη την επικράτεια της χώρας. Και μετά είναι αυτό που συνέβει στις 11 Νοέμβρη.

Η 11η Νοέμβρη είναι μια μέρα για την οποία οι εθνικιστές θριαμβολογούν σαν μια μεγάλη νίκη, η αρχή ενός νέου εθνικού μετώπου και η αρχή του τέλους για την Πολωνική δημοκρατία.

Η Εθνικιστική κατάληψη της εξουσίας και ο σχηματισμός εθνικιστικών πολιτοφυλακών.

"Ζούμε τώρα σε μια νέα πραγματικότητα - και ελάχιστοι φαίνεται να το συνειδητοποιούν" διακήρυξε η αντιφασιστική συμμαχία της 11ης Νοέμβρη. Πέρα από τις εθνικιστικές ταραχές που συγκλόνισαν την Βαρσοβία το απόγευμα της 11ης Νοέμβρη ένα εύρος επιθέσεων έλαβε χώρα εκείνη τη μέρα στην μνήμη της "Ημέρας Εθνικής Ανεξαρτησίας". Οι εθνικιστές έχουν ανακοινώσει μια νέα μαχητική στρατηγική ενάντια στη δημοκρατία. Το ONR (Obóz Narodowo Radykalny, το Εθνικό Ριζοσπαστικό Στρατόπεδο) και η Młodzież Wszechpolska (η νεολαία είμαστε όλοι Πολωνοί) MW(2), οι ομάδες που ευθύνονται για την οργάνωση της πορείας στη Βαρσοβία έχουν πλέον επισήμως ενωθεί και μεταγενέστερα έχουν απευθύνει κάλεσμα για την ανατροπή της δημοκρατίας και στον σχηματισμό παραστρατιωτικών ομάδων για την δημιουργία της λεγόμενης "Εθνικής Φρουράς". Το κάλεσμα έχει χτυπητές ομοιότητες με τους Φαιοχίτωνες του Χίτλερ που περιπολούσαν στις γερμανικές πόλεις και διέλυαν αντιπολιτευόμενες ομάδες τις δεκαετίες του 1920 και 1930. Ο Μουσολίνι είχα παρόμοια υποστήριξη από τους Μελανοχίτωνές του που κατέλαβαν την Ρώμη με πορεία δρόμο το δρόμο κυνηγώντας τους πολιτικούς του αντιπάλους. Αυτή είναι η πραγματικότητα για την οποία μιλάμε, οι φασιστικές πολιτοφυλακές έρχονται στην πόλη σου.

Θα δούμε πως θα εισακουστεί αυτό το κάλεσα από τους Φαιοχίτωνες του ONR και της MW, αλλά αν η 11η Νοέμβρη αποτελεί ένδειξη βρίσκονται ήδη εδώ. Στο Βρότσλαβ τη νύχτα της Κυριακής, άμεσως μετά την "πορεία των πατριωτών" μια ομάδα εκατό ανθρώπων εισέβαλε με τη βία στο κοινωνικό κέντρο Wagenburg χτυπώντας κόσμο μέχρι αναισθησίας και έπειτα εγκαταλείποντας το σημείο. Ένας άντρα μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο γλιτώνοντας τον θάνατο την τελευταία στιγμή, βρίσκεται τώρα σε κρίσιμη αλλά σταθερή κατάσταση έπειτα από μια σειρά εγχειρήσεων. Αυτοκίνητα, σπίτια και το ίδιο το κτίριο υπέστησαν καταστροφές. Στο Facebook, ο ηγέτης της NOP(3) (μιας άλλης σημαντικής εθνικιστικής οργάνωσης) συνεχάρει τους επιτιθέμενους και παρότρυνε για περισσότερες τέτοιες επιθέσεις. Οι τέσσερις άνδρες που συνελήφθησαν μετά την επίθεση απελευθερώθηκαν χωρίς να τους απαγγελθούν κατηγορίες. Στο Μπιάλιστοκ, το διαμέρισμα μιας οικογένειας από την Τσετσενία δέχθηκε βόμβες μολότωφ. Επίσης στο Μπιάλιστοκ, ο δήμαρχος έχει πλέον ανοιχτά πει πως θα ήθελε να προωθήσει το ONR. Στη Βαρσοβία, τα γραφεία μη κερδοσκοπικών οργανώσεων δέχθηκαν επιθέσεις συμπεριλαμβανομένης της Lambda, καθώς επίσης υπήρξαν επιθέσεις εναντίον μεμονωμένων ατόμων σε όλη την πόλη και εναντίον ΜΜΕ. Στο Βιέλουν, υπήρξαν βανδαλισμοί στο κοιμητήριο με γκράφιτι του ONR. Στην Οστρολέκα τάφοι άγνωστων Ρώσων στρατιωτών καταστράφηκαν. Αυτές είναι μόνο μερικές από τις επιθέσεις για τις οποίες είμαστε ενήμεροι αυτή τη στιγμή.

Πρόκειται προφανώς για μια εκστρατεία τρόμου σε όλη τη χώρα και βλέπουμε παρόμοιες εκστρατείες να οργανώνονται σε γειτονικές χώρες από νεο-ναζιστικές ομάδες μερικές από τις οποίες παρευρέθηκαν στην πορεία της Κυριακής στη Βαρσοβία, συμπεριλαμβανομένων Ιταλών, ισπανών, Ούγγρων, Σουηδών και Νορβηγών εθνικιστών. Ας μην ξεχνάμε πως ο Anders Breivik, ο εθνικιστής που τρομοκράτησε το Όσλο το 2011 σκοτώνοντας 77 ανθρώπους, αναφέρεται στους Πολωνούς εθνικιστές σαν πηγή "έμπνευσης".

Απαθές Κοινό, Ανίκανη Αστυνομία.

Με ένα τέτοιο κύμα βίας και κάλεσμα για ανατροπή της Κυβέρνησης, μπορεί να αναρωτηθεί κανείς τι θέση παίρνουν απέναντι σε αυτά η Πολωνική κοινωνία και το Πολωνικό κράτος. Όπως σημειώθηκε παραπάνω, φαίνεται σαν η ιστορία να επαναλαμβάνεται. Όπως έγινε πριν τον φασισμό στην Ιταλία και την Ισπανία, το κράτος εξοπλίζεται όχι για να προστατευθεί από μια φασιστική αντεπανάσταση αλλά για να καταστείλει αριστερές, αναρχικές και αντιφασιστικές οργανώσεις που αποτελούν πιο σοβαρή απειλή προς την "οικονομική ειρήνη" από οποιοδήποτε πραξικόπημα των φασιστών. Επιπλέον μια κουλτούρα απάθειας και σιωπής έχει δημιουργηθεί στην κοινωνία η οποία αγωνίζεται περισσότερο να ανταπεξέλθει στα θέματα της φτώχειας και της ταυτότητας παρά σε θέματα πολιτικής. Σε ένα σύστημα που δημιουργεί έναν υπερπληθυσμό απογοητευμένων φτωχών, δεν είναι να απορεί κανείς που το κράτος θα προτιμούσε να τους έχει να πολεμάνε για το έθνος παρά για δικαιοσύνη. Μια αίσθηση του πόσο λίγο η Πολωνική αστυνομία και κυβέρνηση καταλαβαίνουν τι συμβαίνει μπορεί να αποκομίσει κανείς από την προσέγγισή τους προς την 11η Νοέμβρη: παρενόχληση αντιφασιστών την περασμένη εβδομάδα για το "αν κόσμος σχεδιάζει να απαντήσει στις επιθέσεις της 11ης Νοέμβρη". Φυσικά και η αντιφασιστική πορεία βάδισε στους δρόμους της Βαρσοβίας χωρίς ίχνος βίας, ενώ ταραχές μαίνονταν στο κέντρο της πόλης σε μια επίδειξη δύναμης των εθνικιστών, και παρόλα αυτά η προσοχή της αστυνομίας παραμένει πάνω στους αντιφασίστες ακτιβιστές.

Και τα ΜΜΕ; Εθνικιστικά και λαϊκιστικά  μέσα αφθονούν στον δημόσιο διάλογο, το ONR έχει κεφαλαιοποιήσει την άκριτη προσέγγιση των ΜΜΕ για να προπαγανδίσει την ρητορική του. Ακόμα και ο πρόεδρος της δημοκρατίας, σε μια λαϊκιστική φωτογράφιση, εμφανίζεται να καταθέτει στεφάνι την ημέρα της ανεξαρτησίας στο μνημείο του εθνικιστικού ειδώλου Roman Dmowski(4). Οργανώσεις πολιτών είναι πλέον ανοιχτοί σύμμαχοι των ONR και MW σε μεγάλο μέρος εξ' αιτίας της έλλειψης ελέγχου τους από τα ΜΜΕ και απόκρυψης των ακραίων πολιτικών τους. Και το κομμάτι του τύπου που παίρνει ενεργό μέρος στην κριτική τους; Αποκαλείται κομμουνιστικό, ελιτίστικο ή εβραϊκό και δέχεται επιθέσεις και μποϊκοτάζ από τον τύπο της δεξιάς, "δεν θα διαβάσω, δεν θα δω".

Έτσι λοιπόν, με τα νώτα του καλυμμένα, φαίνεται πως υπάρχει πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη ενός νέου εθνικισμού που θα αναδυθεί από τις στάχτες των μετακομμουνιστικών οικονομικών πειραμάτων. Οι εθνικιστές ισχυρίζονται πως εκπροσωπούν τον τρίτο δρόμο, ούτε κομμουνιστικό ούτε καπιταλιστικό, αλλά όπως θα ανακαλύψουν αυτός θα είναι ένας δρόμος γεμάτος από αντιφασιστικά μπλόκα.

Πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε την ογκούμενη απειλή μια εθνικιστικής αντεπανάστασης; Με την εθνικιστική προπαγάνδα ακμάζουσα, και την έξυπνη σύναψη συμμαχιών να αποδίδει, η ανατριχιαστική σκιά του φασισμού απλώνεται σταθερά σε όλη τη χώρα. Όπως είδαμε τα τελευταία 2 χρόνια ο εθνικιστικός "τρίτος δρόμος" θα είναι στρωμένος με το αίμα μας. Δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο. Ή τώρα, ή ποτέ.

Στην μνήμη των παππούδων μας που απελευθέρωσαν τους αιχμαλώτους των στρατοπέδων συγκέντρωσης και γονάτισαν το φασιστικό τέρας. Να μην επιστρέψουμε ποτέ στον φασισμό. Κανένας συμβιβασμός και αγώνας εναντίον του μοντέρνου φασισμού. ¡No pasarán!